Gminna Biblioteka Publiczna

Czternaście lat temu Ola, córka Ewy Błaszczyk zapadła w śpiączkę. Od tej pory Ewa o swoim życiu mówi: "zadane". Nie dane, ale właśnie zadane. Do poradzenia sobie, do nie-zwariowania. Ewa nie oszalała z rozpaczy, nie wyniosło jej na margines, nigdzie nie uciekła. Przeciwnie - starała się nadać sens nieszczęściu, które spotkało ją i Olę. "Ola to nami zrobiła" mówi o powstaniu Fundacji Akogo i kliniki Budzik. Myśl, że córka ma tu misję do spełnienia, trzyma Ewę przy życiu. A jakie to życie? Morderczo trudne, polegające na poświęceniu? Też. Ale jest coś więcej. Ewa nie straciła apetytu na własne życie. Na bycie aktorką, kupowanie sukienek, picie wina. O tym jest ta książka. O chęci życia, a nie tylko przetrwania.Seria dwudziestu rozmów to opowieść o rzeczach bardzo poważnych i zupełnie błahych.O świadomości uwięzionej w umyśle człowieka w comie i o perfumach, które lubi mama dziewczynki pogrążonej w śpiączce. O urządzaniu domu i kryzysach. O pieniądzachi mężczyznach. O miłości i samotności. O Budziku, o pokoleniowych obowiązkach,o przyjaźniach i podróżach. O Oli i drugiej córce Mani. O relacji z Bogiem, o nadziei i jej braku.Miesza się wszystko. Tematy lekkie nie odbierają powagi trudnym. Ewa mówi swoim językiem, czasem płacze, czasem klnie. Jest prawdziwa, kolorowa, jasna albo ciemna. Poznajemy ją w różnych nastrojach i okolicznościach. Poznajemy kobietę, która mimo nieszczęść jakie ją spotkały chce żyć i cieszyć się życiem.

Aktorka. Żona. Matka. Krystyna Janda.
Nie ma w Polsce osoby, która nie znałaby jej głosu, śmiechu i energii. W każdej ze swoich ról teatralnych czy filmowych zjawiskowa i profesjonalna. Jako Agnieszka w "Człowieku z marmuru" wniosła do kina nieznaną świeżość i nową jakość.
W "Przesłuchaniu" poruszyła wszystkich i trwale zapisała się w historii kinematografii. W "Tataraku" dotknęła najczulszych strun, w "Boskiej" rozbawiła. Wychowała kolejne pokolenia, które najpierw do Teatru Powszechnego, a teraz do Teatru Polonia i Och Teatru chodzą "na Jandę". Każdy spektakl z Jej udziałem kończy się owacją na stojąco. Zawsze wierna sobie i widzom. Szczera, bezpośrednia, wymagająca, choć bezdyskusyjnie zyskująca przy bliższym poznaniu. Katarzynie Montgomery opowiada o swoich najważniejszych rolach - tych życiowych i tych zawodowych, o powstawaniu filmów i przedstawień, o kulisach teatru, za które widzowie nie mają wstępu, o miłości, przyjaźni, śmierci i życiu.

Czy znacie Zbyszka Buczkowskiego? Na pewno! Z "Alternatyw 4", z "Graczyków", "Domu", "Dnia świra" i jeszcze z ponad 170 innych filmów i seriali.
Ale czy wiecie, że on, stary warszawiak, chłopak z Czerniakowa, nigdy nie wyobrażał sobie, że może zamieszkać w Piasecznie?
Wiecie, że przez wiele lat nie miał dyplomu szkoły aktorskiej, chociaż swoją przygodę z filmem rozpoczął jako mały chłopiec, statystując w słynnej Wytwórni Filmów Fabularnych na Chełmskiej?
Czy wiecie, że przez kilka godzin był bodyguardem samej Jacqueline Kennedy?
Że był mistrzem świata aktorów w pływaniu?

Zbigniew Buczkowski, urodzony gawędziarz, z charakterystycznym dla siebie wdziękiem i poczuciem humoru opowiada kilkadziesiąt nieprawdopodobnych historii z własnego życia, które wydarzyły się naprawdę.

W autobiograficznej powieści autorka opowiada o emocjonalnej podróży, którą odbywa się w dwóch przestrzeniach: realnej i umysłowej. Pierwsza ma określony czas i miejsce. Jest nim dom Grażyny w Aninie i okres 13-14 tygodni, w trakcie których umierała matka bohaterki. Poszczególne zdarzenia zapisane w formie notatek czy relacji stanowią główną oś utworu i budzą pamięć - drugą przestrzeń. Codzienność przecinają wspomnienia dzieciństwa, planów filmowych, miłości, spotkań, podróży. Obrazami z przeszłości sterują emocje i wrażliwość autorki. Spoza maski zimnej femme fatal przyczepionej jej przez media wyłania się wrażliwy człowiek, uważny obserwator ludzi i otaczającej rzeczywistości.

Ta książka daje nadzieję! Osobisty dziennik Jerzego Stuhra to zapis kilku miesięcy jego walki z chorobą nowotworową. Autor ma odwagę pisać i mówić o chorobie. Odnajduje właściwe słowa i swój własny sposób na jej pokonanie. Opowiada o wielkiej roli rodziny, przyjaciół i tych, którzy znają go z teatru i filmu. Byli z nim. Wierzyli w jego wyzdrowienie. Świat nie przestał Jerzego Stuhra obchodzić ani na chwilę, przeciwnie - zmuszony do okresowej izolacji, żarliwie i bezkompromisowo komentuje najważniejsze wydarzenia artystyczne, obyczajowe i polityczne. Czas, którego nie mógł wypełnić działaniem, wypełniały myśli, oczekiwanie na narodziny wnuczki i codzienna notatka w dzienniku - pełna życiowej energii, polemicznej pasji, humoru i mądrości.

Gdy wybuchła wojna, miał dwa lata, ojciec zaginął. Jako dziewięciolatek dowiedział się od matki, że jest Żydem, a powiedziała mu to dzień po pogromie kieleckim...
Krzysztof Kowalewski, wybitny i uwielbiany aktor, odsłania swoje nieznane oblicze.

Dlaczego nie zdał matury i oblał pierwszy egzamin do szkoły aktorskiej? Z jakich powodów bał się profesora Bardiniego? Jak się czuł, gdy pierwszy raz zapalił marihuanę? Czym uwiódł kubańską piękność i jak dbał o wątrobę na planie filmowym?
Poruszająca, błyskotliwa, inteligentna i przezabawna rozmowa pełna mądrości życiowej i świetnych dowcipów. Kto myśli, że dużo wie o Krzysztofie Kowalewskim, zdziwi się po przeczytaniu tej książki - to wnikliwy obserwator ludzi i rzeczywistości. I pomyśleć, że był typem dziecka, które bało się odezwać publicznie...